مقایسه میانگین زمان قطع درد شکم در دو گروه چه قدر است؟
میانگین زمان قطع اسهال در گروه سفکسیم چه قدر است؟
میانگین زمان قطع اسهال در گروه آزیترومایسین چه قدر است؟
مقایسه میانگین زمان قطع اسهال در دو گروه چه قدر است؟
۱-۴-۲- فرضیات
میانگین زمان قطع استفراغ در دو گروه تفاوتی با هم ندارد.
میانگین زمان قطع تب در دو گروه تفاوتی با هم ندارد.
میانگین زمان قطع درد شکم در دو گروه تفاوتی با هم ندارد.
میانگین زمان قطع درد هنگام دفع مدفوع در دو گروه تفاوتی با هم ندارد.
میانگین زمان قطع اسهال در دو گروه تفاوتی با هم ندارد.
۱-۵- تعریف واژهها
اسهال: دفع مدفوع آبکی (که شکل ظرف را به خود بگیرد)بیشتر یا مساوی سه بار در طول ۲۴ ساعت.
اسهال عفونی: به صورت اسهال ناشی از یک میکروارگانیسم عفونی تعریف میشود.
دیسانتری: اسهال حاوی خون قابل رویت یا غیر قابل رویت (وجود WBC و RBC در آزمایش مدفوع)
فصل دوم
بررسی متون
۲-۱- مروری بر مطالعات انجام شده
در سال ۲۰۱۱ Vinh و همکارانش مطالعه ای را با عنوان “تاثیر گاتی فلوکساسین در مقابل سیپروفلوکساسین در درمان شیگلوز در کودکان ویتنامی” انجام دادند. در این مطالعه کودکان دچار دیسانتری که به بیمارستانهای ویتنام مراجعه کرده بودند در طی مدت بستری درمان گاتی فلوکساسین را به صورت تک دوز در ۳ روز و یا سیپروفلوکساسین را به صورت ۲ دوز منقسم در ۳ روز دریافت کردند. آنها به این نتیجه رسیدند که در جایی که شیگلای مقاوم به نالیدیکسیک شایع می باشد سیپروفلوکساسین و گاتی فلوکساسین هر دو در درمان شیگلوز حاد اثر بخش می باشند(۱۶).
در سال ۱۹۹۱ در مطالعه ای که با عنوان “مقایسه اثر بخشی سفتریاکسون و آمپی سیلین در درمان شیگلوز شدید در اطفال" Varsano و همکارانش بر روی چهل کودک بین ۶ ماه تا ۱۶ سال که با شکایت دیسانتری شدید به بیمارستان های فلسطین اشغالی مراجعه کرده بودند به انجام رساندند به این نتیجه رسیدند که درمان شیگلوز شدید در اطفال با یک تک دوز سفتریاکسون در یک دوره پنج روزه از درمان این بیماری با آمپی سیلین موثر تر می باشد. آنها همچنین مشاهده نمودند که درمان سفتریاکسون با پاک شدن دائمی مدفوع از ارگانیسم های شیگلا همراه است. این به این معنی است که درمان با این دارو نه تنها باعث فروکش علائم بالینی خواهد شد، بلکه موجب جلوگیری از انتشار عفونت در سطح جامعه نیز خواهد شد (۱۷).
در مطالعه ای که Salam و همکارانش در سال ۱۹۸۸ تحت عنوان “درمان شیگلوز، مطالعه تصادفی، دوسوکور نالیدیکسیک اسید در شیگلوز کودکان” بر روی ۷۴ کودک مبتلا به شیگلوز انجام دادند به این نتیجه رسیدند که نالیدیکسیک اسید یک جایگزین موثر به جای آمپی سیلین در درمان شیگلوز ایجاد شده در گونه های حساس به نالیدیکسیک اسید می باشد (۱۸).
در مطالعه ای که Judith و همکارانش در سال ۲۰۰۰ با عنوان “درمان شیگلوز با سفکسیم: درمان دو روزه در مقایسه با درمان ۵ روزه” بر روی کودکان مبتلا به شیگلوز به انجام رساندند بیان کردند که دوره های درمانی ۲ و ۵ روزه با سفکسیم برای درمان اسهال ناشی از شیگلا سونئی در دوره های کوتاه تر درمان، با شکست بیشتری همراه است(۱۹).
در مطالعه ای با عنوان “درمان شیگلوز: مقایسه آزیترومایسین و سیپروفلوکساسین. یک مطالعه دوسوکور و تصادفی” که Khan و همکارانش در سال ۱۹۹۷ به انجام رساندند، به صورت تصادفی ۷۰ بیمار را تحت درمان قرار دادند که ۳۴ نفر از آنها به صورت تصادفی انتخاب شدند و ۵ روز آزیترومایسین دریافت کردند و ۳۶ بیمار دیگر نیز سیپروفلوکساسین را برای ۵ روز دریافت نمودند. آنها در نهایت بیان کردند که آزیترومایسین در درمان شیگلوز متوسط تا شدید ایجاد شده به وسیله گونه های مقاوم به چند داروی شیگلا موثر است(۲۰).
فصل سوم
مواد و روش کار
۳-۱- نوع مطالعه و جامعه مورد آزمون
نوع مطالعه بصورت مداخلهای میباشد و جامعه مورد آزمون را کودکان ۶ ماهه تا ۱۲ساله که بصورت سرپایی به درمانگاه اطفال بیمارستان امیرکبیر مراجعه کردند و تشخیص دیسانتری توسط متخصص کودکان برایشان مطرح شده است را تشکیل میدهد.
۳-۲- روش نمونه گیری و حجم نمونه
روش نمونهگیری بصورت تصادفی ساده میباشد و حجم نمونه بر اساس فرمول زیر برای هر گروه ۵۸ نفر برآورد گردید.
P1 = 0.82
P2 = 0.24
a = 0.05
b = 0.2
D = 0.3
برای هر گروه
برای ۲ گروه مجموعا ۱۱۶ = ۵۸ × ۲
۳-۳- روش اجرا
این مطالعه از نوع بررسی مداخلهای تصادفی دوسوکور میباشد. در این مطالعه ۱۱۶ کودک ۶ ماهه تا ۱۲ساله مراجعه کننده به درمانگاه اطفال بیمارستان امیرکبیر که تشخیص دیسانتری توسط متخصص کودکان برایشان مطرح شده است وارد مطالعه شدند و بصورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. دیسانتری به صورت اسهال حاوی رگه های خونی یا اسهال اثبات شده با آزمایش مدفوع در نظر گرفته شد. در بدو ورود به مطالعه نام و شماره تماس بیماران از خانواده بیمار در درمانگاه اخذ شد. محدودیت جنسی در این مطالعه وجود نداشت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول به مدت پنج روز آزیترومایسین دریافت کردند که میزان آن در روز اول mg/kg 12 و در چهار روز دیگر mg/kg 6 بود. گروه دوم نیز داروی سفکسیم را به میزان mg/kg 8 روزانه دریافت نمودند. آزیترومایسین و سفکسیم به ترتیب در پاکت های A و B قرار داده شد. جهت رعایت اصل کورسازی در مطالعه، افراد توزیع کننده دارو و نیز شرکت کنندگان مطالعه از ماهیت پاکت های A و B مطلع نبودند و همچنین مجریان طرح که علائم بالینی را پیگیری میکردند نیز از داروی دریافتی دو گروه بیاطلاع بودند. گروه اول پنج روز سفکسیم داخل پاکت را دریافت نموده و گروه دوم نیز پنج روز آزیترومایسین در پاکت را دریافت نمودند. سپس کلیه افراد مورد مطالعه در طول ۱۴ روز از نظر بهبود دیسانتری مورد بررسی قرار گرفتند. گروه دریافت کننده داروی A و گروه دریافت کننده دارویB مورد به مورد match شدند. مجریان طرح پیگیریها را در روزهای ۳ و ۷ و۱۴ انجام دادند. شایان ذکر است که قبل از تجویز دارو، نمونه مدفوع بیماران جهت SE (آزمایش مدفوع) و SC (کشت مدفوع) و بررسی آنتی بیوگرام برای آزمایشگاه ارسال شد.
اطفالی که دارای هرگونه بیماری زمینهای بوده (از جمله مشکلات سوءجذب، سابقه اسهال طول کشیده قبلی، پولیپ روده ای، سوء تغذیه، نقص ایمنی، سابقه مصرف ترکیبات پروبیوتیک، بیماری التهابی روده و یا بیماری مزمن روده باریک) و یا اخیرا (در طول یک ماه قبل از شروع مطالعه) آنتی بیوتیک دریافت نموده باشند وارد مطالعه نشدند. هم چنین اطفالی که در طول دوره مصرف آنتی بیوتیک، همزمان مبتلا به سایر بیماری ها گردند و یا والدین آنها رضایت به ادامه همکاری در طرح نداشته باشند از مطالعه کنار گذاشته شدند. لازم به ذکر است در بدو ورود به مطالعه از والدین کلیه شرکت کنندگان رضایت نامه کتبی اخذ شده و اهداف طرح برای آنها توضیح داده شد. نام و شماره تماس از خانواده ها گرفته شد. سپس در روزهای ۳ و ۷ و۱۴ جهت بررسی موارد مورد نظر تماس گرفته شد. همچنین استفاده از دیسک های آنتی بیوتیک بر روی نمونه های کشت مثبت و بررسی نوع انتی بیوتیک موثر درمحیط کشت انجام شد. اطفال مبتلا به اسهال در صورت، بستری شدن از مطالعه خارج شدند و در پایان مطالعه تعداد موارد بستری در هر دو گروه ذکر شد. اطلاعات فوق برای هر بیمار به صورت جداگانه در فرم اطلاعاتی وارد شده و توسط نرم افزار SPSS 17 آنالیز شد.
۳-۳-۱- معیارهای ورود
کودکان ۶ ماهه تا ۱۲ ساله مراجعه کننده به درمانگاه بیمارستان امیرکبیر با تشخیص دیسانتری توسط متخصص کودکان
۳-۳-۲- معیارهای خروج
سوءجذب
سابقه اسهال طول کشیده قبلی
پولیپ روده ای
سوء تغذیه
نقص ایمنی
سابقه مصرف ترکیبات پروبیوتیک
بیماری التهابی روده
بیماری مزمن روده باریک